Het is zo ver, we gaan naar het meest westelijke stuk Engeland varen dat we deze reis aan zullen doen. Voorbij Land’s End naar de Isles of Scilly. De Scillies is een eilandengroep bestaande uit meer dan 140 eilanden, waarvan er slechts vijf bewoond zijn. We vertrekken rond 8 uur in de ochtend uit Falmouth. Bakstag koers, 15 knopen wind dus we zetten de gennaker en genieten in de zon van prachtige kustlijn van Cornwall. Helaas niet voor lang, want de wind zakt weg onder de 8 knopen. We zetten de motor bij, op zich een unieke ervaring motorzeilen met een gennaker. We steken de shipping lane over en heel vaag in de verte verschijnen de contouren van de Isles of Scilly. Het duurt lang voordat je ze echt goed kunt zien omdat de eilanden niet over een bergachtig, maar een heuvelachtig landschap beschikken.
Het wateroppervlak is inmiddels spiegelglad geworden en heeft een hele donker bruine, bijna zwarte kleur. Hoe anders dan de kleuren die we de afgelopen maanden hebben gezien: de oceaan diep blauw, de Carieb aqua blauw en net voor de kust van Suriname was het groen.
Rond 8 uur lopen we de haven van Saint Mary’s binnen en pikken een mooring op. In de kuip drinken we uit de wind een aankomstbiertje. De eerste indruk is goed en we genieten van de ondergaande zon. De volgende dag maken we een wandeling over het schitterende eiland. We wandelen over een mooi pad langs de ruige rotskust, lopen door de heidevelden en rapen schelpen op het strand.
Hoe mooi Saint Mary’s ook is we besluiten los te gaan om ook Tresco en Bryher te verkennen. Met af en toe slechts een meter onder de kiel varen we letterlijk zigzaggend tussen de rotsen door. De Anytime ligt hier ook en ’s avonds eten we met z’n allen op de Barnstormer. Tresco is een totaal ander eiland dan Saint Mary’s. Het staan veel meer bomen en alle planten staan in bloei. Er zijn kleine paadjes met heggetjes. Ik krijg even het gevoel de film Alice in Wonderland te zijn binnen gelopen. We eindigen de dag op het strand, Nienke neemt zelfs een duik in het koude water. Wij drinken samen met de crew van de Anytime een biertje op het strand. Het voelt bijna Caribisch:-).
Bryher daarentegen is veel ruiger, minder begroeid. De kustlijn bestaat uit ruige rotsen en we maken een mooie wandeling over het smalle pad vlak langs de steile afgronden. Het is uit de wind in de zon zelfs heet te noemen en we sluiten deze mooie dag af met een borrel en een etentje aan boord van de Anytime. We hebben 5 dagen op een plaats gelegen (wat uniek is) en we hadden ons nog zeker een week op de Scillies kunnen vermaken. Het is absoluut een bestemming die we ooit nog eens zouden willen aandoen.
Wat is het mooi daar!!!