De dag na Nienke haar tweede verjaardag gaat ons anker op en zeilen we van Ilha Culatra naar Vila Real de Santo Antonio. Het is wederom een heerlijk zeildag, samen met mijn ouders genieten we van een ruime koers en het mooie weer. Het is net hoog water als we bij de ingang van de Guadiana rivier aankomen en daardoor hebben we al een halve/hele knoop stroom tegen. Afgemeerd in de haven blijken we met maar liefst vier Nederlandse boten aan dezelfde steiger te liggen, waaronder de Mare Liberum. De Mare Liberum is een Hallberg Rassy 36 die ook bezig is met een rondje Atlantic, zij zijn hun reis gestart vanaf de Middellandse zee. We kletsen kort bij en vertrekken de volgende ochtend stroom mee de Guadiana rivier op naar Alcoutim. De Guadiana rivier is de scheidingsrivier tussen Portugal en Spanje en je kunt deze ca 20 mijl opvaren. We hebben geen goede kaarten van de rivier, maar verschillende mensen vertellen ons dat de rivier prima te bevaren is, goed in het midden blijven, overwegend de buitenbocht aanhouden en gewoon goed op de dieptemeter letten. We vinden de ca 3.5 uur durende tocht schitterend en gooien ons anker voor 2 nachten uit in Alcoutim. We eten samen met mijn ouders een hapje in de River side pub en de volgende dag maken we een wandeling door het kleine plaatsje. We zijn blij dat we hier niet al een maand geleden waren, wat is het nog steeds warm in de zon. Nienke wordt voor de zoveelste keer door Opa met een ijsje verwend, dat wordt dadelijk nog afkicken als ze weer naar Nederland zijn.
We BBQ’en die avond aan boord en genieten van het mooie uitzicht over de rivier. Grappig detail is dat er een heleboel boten die midden in de rivier voor anker liggen zowel de Portugese als de Spaanse gastenvlag hebben gehesen. Verder liggen er op de hele rivier veel overwinteraars die hier ooit gekomen zijn, maar besloten hebben nooit meer te vertrekken. Het is niet normaal wat er bij het gros van deze schepen aan dek ligt, je kunt er niet overheen lopen laat staan naast hen afmeren.
Woensdagochtend rond een uur of acht gaat het anker op en vertrekken we stroom afwaarts naar Ayamonte. We ervaren Ayamonte als een zeer mooi stadje met kleine straatjes en een paar sfeervolle pleintjes die versierd zijn met tegeltjes. Naast de haven is een openbaar park van de gemeente. Het is een gratis toegankelijke mini dierentuin met hertjes, twee leeuwen, een tijger, apen en een enorme beer.
Donderdagochtend nemen mijn ouders de ferry naar Portugal om vanuit Vila Real de Santo Antonio de bus naar Faro te pakken en stappen wij in de bus naar Sevilla. Het was een zeer geslaagde week.
@SYBarnstormer super leuk om jullie te volgen het is mijn droom om dit ook te doen met de kids van 3,8,10 alleen school plicht zit in de weg
Ha die Jorg en Marieke jammer dat wij net weer in nederland zijn. Leuk om jullie blog te lezen. wij hebben ook meermaals met vrienden die tocht gemaakt schitterend. verder hebben we vrienden wonen aan de rivier. Ja mooi is Ayamonte, maar Isla Christina is wat minder touristisch en daar kijken wij op uit. Ja jammer dat wij jullie niet kunnen ontvangen in ons huis daar, maar goed jullie komen vast nog wel eens in de buurt. heel veel liefs en behouden vaart Frans en Hanneke.
Inderdaad jammer dat we elkaar net hebben misgelopen. Wie weet lukt het de volgende keer wel! Wij vonden het echt een van de leukere stukjes die we tot nu toe hebben aangedaan. Zijn nu in marokko, echt even wat anders!
Groeten,
Jorg,Marieke en Nienke!