Oversteek Golf van Biskaye

Na ruim een week van ‘wachten’, ophalen van grib files,lezen van weerberichten bij de capitainerie en andere websites is het zover. Onze oversteek van Golf van Biskaye kan beginnen. De voorspellingen zijn goed om de golf van Biskaye over te steken. Na 5 dagen aan een mooring te hebben gelegen besluiten we om de nacht voor vertrek aan de steiger af te meren om de boot oversteek klaar te maken. Dit betekent boodschappen doen, diesel en water tanken en de de accu’s opladen. We hebben de afgelopen week stroom gemaakt door middel van de duogen (windmolen) en de zonnepanelen.

Wanneer we afmeren worden we in het Nederlands geholpen, we meren af aan dezelfde steiger als de Quies 2. Jan Willem en Addi zijn vertrokken voor een reis van 2 jaar.

Zondagavond 5 Augustus is het zover, we gaan los op weg naar La Coruna een toch van bijna 330 mijl. We zullen naar alle waarschijnlijkheid een dag of 3 over deze tocht doen. Tot op het laatste moment hebben we alle weerberichten binnen gehaald en bekeken. De voorspelling is in het begin zuid-west tot west, gevolgd door een westen wind en uiteindelijk zal hij oost worden. De voorspelling voor Noord Spanje is variabel met weinig/geen wind.

Wanneer we de rivier de L’ Odet afvaren zee op merken we al snel dat er meer wind staat dan dat er werd afgegeven, zo’n 25 knopen met uitschieters naar 28. Aangezien het ruime wind is dit met gereefde zeilen nog prima te doen. En het zal wel het staartje zijn van de wind die er de afgelopen dagen heeft gestaan, dus ach het wordt alleen maar beter….dachten we. De wind neemt een uur of wat af na 20/22 knopen om vervolgend flink in kracht toe te nemen. Terwijl het steeds donkerder wordt en de sterren zichtbaar worden begint het flink te waaien. Er staat continue 35/28 knopen wind met regelmatig uitschieters naar 32/34 knopen. Met een gereefd grootzeil en een dubbel gereefd voorzeil gaan we de nacht in. Er staan flinke golven die er schuin van achterin komen, dit maakt dat de boot alle kanten wordt op geslingerd en het moeilijk koers houden is. Nienke ligt op de bank achter een slingerzeil met Ernie in haar handen en slaapt de hele nacht door. Ze heeft gelukkig niets van de onstuimige toch gemerkt. We lopen gemiddeld 7 knopen en leggen deze nacht dan ook flink wat mijlen af.

’s Ochtends om 7 uur worden we welkom geheten door een grote groep dolfijnen die ruim een uur met ons mee zwemmen. Ze schieten van links naar rechts en andersom onder de boot door. Wat een feest om op deze manier je dag te beginnen. Dezelfde dag zien we nog 2 keer dolfijnen. Het wordt bijna gewoon :-). Dinsdag waait het nog steeds behoorlijk, maar gelukkig niet meer zo ontzettend hard, 22/25 knopen. ’s Avonds eten Nienke en ik Nasi, Jorg heeft nog steeds geen trek. ’s Nachts neemt de wind sterk af en gaan we ongeveer 2.5 knoop. Daarbij kunnen we geen hoogte houden. Als we deze koers volhouden komen we uit in Biarritz (Frankrijk) in plaats van in Noord Spanje, we zijn al 38 mijl van onze oorspronkelijke koerslijn verwijderd. We besluiten om overstag te gaan en richting de koerslijn te varen. Helaas is na ruim een uur de wind echt op en starten we de motor. We gebruiken de motor uren om de afstand tot de koerslijn te verkleinen.

Woensdag gebeurd er dan eindelijk iets wat wel in de grib files voorspeld was, namelijk een Oosten wind. Met het zeil aan de andere kant op zetten we koers naar Spanje. Met 11/15 knopen ruime wind is het een mooie koers voor de gennaker. Einde van de middag begint het weer richting de 20 knopen te waaien dus verwisselen we de Gennaker voor de Genua. We gaan de nacht in met een gereefd voorzeil. Hoe dichter we bij de Spaanse kust komen hoe harder het begint te waaien uit. De werkelijkheid blijkt helemaal niets op de voorspellingen te lijken. Het begint harder en harder te waaien en de golven komen van meerdere kanten. Het lijkt wel een golfslagbad, maar dan met de lichten uit. Het waait continue 28/30 en we krijgen iedere 10 minuten uitschieters naar 36 en soms 40 knopen wind. We zeilen inmiddels alleen op grootzeil en hebben een gemiddelde snelheid van 7 knopen. We surfen letterlijk over de golven en of de GPS zien we uitschieters van 11.5 knoop snelheid. Dit is waanzin en zeker niet leuk, maar we hebben helaas geen andere keus dan vol te houden. Nienke slaapt wederom overal rustig doorheen, maar wij doen deze nacht beiden geen oog dicht. Zo plotseling als de wind toenam, zo plotseling verdwijnt de wind. Ineens staat er maar 5/7 knopen wind en komt deze niet schuin van achter maar recht van voren. We moeten nog 25 mijl en besluiten de motor aan te zetten, de boot glijdt rustig door het water en we kunnen beiden eindelijk een uur bijslapen.

Om half 11 varen we in de zon de haven van La Coruna binnen, hier worden we heel gastvrij ontvangen door een van de havenmeesters, ze helpen ons zelfs met afmeren. Direct spoelen we de zoute boot en zeilkleding af en zetten een fles champagne koud om onze aankomst in Spanje te vieren.